sábado, 4 de mayo de 2013


2 de marzo do 2013

Xa case non me decato de cando comezou a conta atrás. Aló quedan eses lamentos perdidos, entre beizos e asubíos de agarimos próximos. Fasme esquecer aquelas tebras que asexaban a cidade  do pretérito. Non te enganes, aínda me decato do que tentas esvaecer, as pesadumes non andan lixeiras e aférranse, forte, tanto que case esganan. Pero o teu ollar, faime dicir, ceo, hoxe esquecécheste da  grisácea canción.

No hay comentarios:

Publicar un comentario